Η Nomin Bold ανήκει στη νέα γενιά καλλιτεχνών του Mongol Zurag (κυριολεκτικά, Μογγολική Εικόνα), που εκπαιδεύτηκαν µετά την άρση των σοσιαλιστικών περιορισµών στη χώρα από το 1990, κατά τη µετάβαση προς τη δηµοκρατική διακυβέρνηση και την οικονοµία της αγοράς. Η Nomin γεννήθηκε το 1982 και αποφοίτησε από το νέο τµήµα «Mongol Zurag» της «Εθνικής Τέχνης», της µοναδικής κρατικής σχολής καλών τεχνών στο Ουλάν Μπατόρ. Η ίδια µε τους συναδέλφους της και τους καθηγητές τους ξεκίνησαν τη διαδικασία σύλληψης και διαµόρφωσης του τι σηµαίνει η µογγολική παράδοση σε έναν παγκοσµιοποιηµένο κόσµο όπου η Μογγολία πασχίζει να διεκδικήσει τη δική της ιδιαίτερη θέση.
Η ιδέα του Mongol Zurag αναπτύχθηκε από τον Μογγόλο ιστορικό τέχνης Nyam-Osoryn Tsultem (1923–2001) όταν το σοβιετικό καθεστώς της χώρας ήταν στο απόγειό του. Το Mongol Zurag συνιστά αυτό που ο Βρετανός ιστορικός Eric Hobsbawm θα αποκαλούσε «εφεύρεση της παράδοσης» – µια στρατηγική διατήρησης της πολιτιστικής ταυτότητας των Μογγόλων απέναντι στον σοσιαλιστικό ρεαλισµό που εισήγαγαν και προωθούσαν στη χώρα οι Σοβιετικοί καθοδηγητές. Κατά τη σοσιαλιστική περίοδο στη Μογγολία (1921–1990), η ΕΣΣΔ και η Ανατολική Ευρώπη ήταν τα παράθυρα της χώρας στον κόσµο και οι µόνοι δίαυλοι εισαγωγής των ευρωπαϊκών εικαστικών τεχνικών όπως το λάδι σε καµβά, που γρήγορα αντικατέστησαν τις βουδιστικές καλλιτεχνικές παραδόσεις.
Τα έργα της Nomin ξεχωρίζουν για τα λεπτά όσο και ζωηρά χρώµατά τους, το επιµεληµένο σχέδιο και την κάπως µυστηριώδη θεµατική τους. Η συχνή χρήση µοναχικών γυναικείων µορφών ως µοναδικού στοιχείου της σύνθεσης από τη µια παραπέµπει στο ενδιαφέρον της να αναδείξει τις γυναίκες ως κεντρικές φιγούρες σε κάθε περιβάλλον· από την άλλη, οι εθνικές ενδυµασίες (από καιρό καταργηµένες στη Μογγολία) ή τα σύγχρονα ρούχα που φορούν παραπέµπουν στο ζήτηµα της σχέσης νεωτερισµού και παράδοσης, το οποίο η ζωγράφος πασχίζει να καταλάβει θέτοντάς το ταυτόχρονα στις προσωπικές ερµηνείες των θεατών.
Οι βουδιστικές εικόνες στα έργα της Nomin χρησιµεύουν ως µοτίβα και σύµβολα παλιών παραδόσεων, ενταγµένων τώρα στο σύγχρονο πλαίσιο της εµπορευµατοποίησης. Ενώ η εικαστικός εξετάζει το εγγενές βουδιστικό νόηµα που εισάγει επιλεκτικά στα έργα της, εκείνο που την παρακινεί και της εµπνέει τις ασυνήθιστες συνθέσεις της είναι περισσότερο η διερεύνηση της φύσης της ίδιας της παράδοσης και το πώς µπορεί να αντιπαρατεθεί, να ενταχθεί και να ιδωθεί στον σύγχρονο κόσµο. Όλα αυτά διαποτίζουν την τέχνη της Nomin µε ένα µυστήριο που απαιτεί την περιέργεια και την αµέριστη προσοχή του θεατή.
Uranchimeg Tsultemin