Ο Πολωνοεβραίος συγγραφέας και καλλιτέχνης Bruno Schulz πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην πόλη Ντρόχομπιτς, στη σημερινή Ουκρανία, όπου δίδαξε ζωγραφική στα τοπικά σχολεία. Το 1941 το Ντρόχομπιτς περιήλθε στην κατοχή των ναζί και ο Schulz αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στο Εβραϊκό Γκέτο. Το καλλιτεχνικό ταλέντο του τράβηξε την προσοχή του ανώτερου αξιωματικού των Ες-Ες Felix Landau, ο οποίος είχε την εποπτεία της οργάνωσης του εβραϊκού εργατικού δυναμικού στην περιοχή. Κατόπιν εντολής του Landau, ο Schulz ανέλαβε ορισμένες εργασίες για τη διακόσμηση κτιρίων στην πόλη. Μεταξύ αυτών ήταν το παιδικό δωμάτιο στην οικία του Landau, την Έπαυλη Λάνταου, όπου ο αξιωματικός ζούσε με τα δύο παιδιά του και τη γραμματέα των Ες-Ες Gertrude Segel, ερωμένη του και αργότερα δεύτερη σύζυγό του. Η τοιχογραφία στην έπαυλη απεικονίζει σκηνές από τα παραμύθια των αδερφών Grimm και υποτίθεται ότι ενσωματώνει μορφές από την οικογένεια Landau, καθώς και τον ίδιο τον Schulz. Μετά τον πόλεμο η Έπαυλη Λάνταου περιήλθε στην ιδιοκτησία του κράτους και κατοικήθηκε από νέους ενοίκους. Το έργο του Schulz εξαφανίστηκε κάτω από στρώσεις μπογιάς.

Το 2001, ενώ εργαζόταν πάνω σε μια ταινία με θέμα τον Schulz, ο Γερμανός κινηματογραφιστής Benjamin Geissler επισκέφθηκε την πρώην Έπαυλη Λάνταου και ανακάλυψε ίχνη της ζωγραφικής του Schulz σε ένα δωμάτιο που χρησιμοποιούνταν ως κελάρι. Λίγο μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της ανακάλυψης και με την άδεια των σημερινών ενοίκων αφαιρέθηκαν πέντε κομμάτια του τοίχου και μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ, όπου φυλάσσονται στο Yad Vashem, το διεθνές ινστιτούτο ερευνών για το Ολοκαύτωμα στην Ιερουσαλήμ. Άλλα πέντε τμήματα από το έργο του Schulz ανακαλύφθηκαν αργότερα, αφαιρέθηκαν από τους τοίχους, αποκαταστάθηκαν και σήμερα ανήκουν στη συλλογή του Μουσείου του Ντρόχομπιτς.