Το πρόγραμμα Χώρος Ακρόασης του Κάσελ έχει τη μορφή ενός ζωντανού τεκμηρίου, καθώς καταγράφει τις δραστηριότητες του Χώρου Ακρόασης της documenta 14 στην Αθήνα όπως και άλλα σημαντικά ηχητικά δρώμενα της έκθεσης εκεί. Στην Αθήνα ο Χώρος Ακρόασης αποτελείται από εκδηλώσεις στο πλαίσιο των οποίων επιχειρείται να εξερευνηθεί και να κατανοηθεί ο ήχος έξω από τις συμβατικές προτεραιότητες της μουσικής παραγωγής και εκτέλεσης. Το πρότζεκτ περιλαμβάνει μια γκάμα ποικίλων συναυλιών, ομιλιών και περφόρμανς, μορφών ηχητικής έκφρασης που έχουν ως αφετηρία αρχιτεκτονικές μετατροπές, οπτικά εμπόδια, διατάξεις ηχείων, φυσικούς ήχους του περιβάλλοντος, οδηγίες ακρόασης και χωρικές χορογραφίες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το πρόγραμμα Χώρος Ακρόασης αναζητά τις ηχητικές συνθήκες που υπερβαίνουν τις τετριμμένες ακουστικές ιδιότητες του ήχου, φανερώνοντας εμφατικά το πώς οι απτές, κοινωνικές και πολιτικές του διαστάσεις μπορούν να εξωτερικευτούν καλλιτεχνικά και να εισακουστούν.
Στο Κάσελ δεν αρκούμαστε σε μια απλή καταγραφή και αρχειοθέτηση αυτών των περφόρμανς. Η συλλογή τους στοιχειοθετεί ένα ενεργό αρχείο που εκτείνεται στον χρόνο καθώς οι δραστηριότητες στην Αθήνα που αφορούν τον ήχο εξακολουθούν να εκτυλίσσονται κατά τη διάρκεια της έκθεσης και στις δύο πόλεις. Αν το πρόγραμμα Χώρος Ακρόασης στην Αθήνα έχει στόχο να υπερβεί τις συμβατικές μουσικές διατάξεις, τοποθετώντας τον ακροατή στο επίκεντρο των σωματικών εμπειριών, ο Χώρος Ακρόασης στο Κάσελ, που στεγάζεται στον ημιώροφο του documenta Halle, με θέα στη Friedrichsplatz, προσφέρει μια νέα προσέγγιση από μια αναπόφευκτα αποστασιοποιημένη αλλά εξίσου προσωπική προοπτική.
Πώς διαβάζουμε τον περίτεχνο ιστό του χώρου, του χρόνου και της εντοπιότητας που συνιστούν μια ζωντανή ηχητική εμπειρία διά μέσου της ηχογράφησης και πώς καθοδηγούμε την ακρόασή μας; Πώς μπορεί να μεταφραστεί η ακρόαση στην Αθήνα σε ακρόαση στο Κάσελ; Και τι ακούμε όταν η πηγή του ήχου παραμένει άγνωστη στην όρασή μας; Ενώ οι ηχητικές περφόρμανς στην Αθήνα δημιουργούν συγκεκριμένες συνθήκες και μαζί με αυτές μια συγκεκριμένη μορφή ακρόασης και συλλογικού χώρου, η ηχογράφηση αυτών των δρώμενων ζητά από τον ακροατή να ιχνηλατήσει την επίδραση του χώρου στο σώμα και στο πνεύμα του. Στο Κάσελ, μια άμεση διεπαφή καθιστά διαθέσιμες τις κρίσιμες όψεις της ηχητικής συνάντησης προκειμένου ο ακροατής να μπορέσει να βιώσει ενεργά τους μηχανισμούς του ήχου και την πρόσληψή του. Όπως έγραψε κάποτε η Pauline Oliveros, «όταν ακούς τον χώρο ο χώρος αλλάζει, και η αλλαγή του χώρου αλλάζει τον τρόπο που ακούς».
Υπεύθυνος για την επιμέλεια του Χώρου Ακρόασης είναι ο Σύμβουλος Ήχου και Μουσικής της documenta 14 Paolo Thorsen-Nagel.
Quasim Ahmad, Γιώργος Αξιώτης, Sam Auinger, Pina Bounce, Anthony Burr, Charles Curtis, αδελφοί Dessner, Philipp Gropper, David Grubbs, Lawrence Abu Hamdan, Mette Henriette, Ευθύμης Θεοδόσης, IONE, Aθηνά Κατσανεβάκη, Liz Kosack, Christina Kubisch, Brandon LaBelle, Lala Rukh, Katalin Ladik, Alvin Lucier, Sébastien Marteau, Ed McKeon, Στράτος Μπιχάκης, Bruce Odland, Pauline Oliveros, Aki Onda, Dafne Vicente Sandoval, Dan Peter Sundland, Akio Suzuki, Paolo Thorsen-Nagel, Jan St. Werner, Keith Fullerton Whitman, Seth Parker Woods, Πάνος Χαραλάμπους, Χρίστος Χονδρόπουλος, Peter Zinovieff
