Alberto Grifi, Argonauti, Evviva!, 1968, Ιταλία, film still
O Ιταλός σκηνοθέτης του πειραματικού κινηματογράφου Alberto Grifi (Ρώμη, 1938-2007) ξεκίνησε τη δράση του στον καλλιτεχνικό χώρο ως πρωτοπόρος του underground σινεμά και διακρίθηκε ως κύρια μορφή του βιντεο-ακτιβισμού και της αντιπληροφόρησης. Η σχέση του Grifi με την ιταλική κρατική τηλεόραση ήταν σχέση διαρκούς ριζοσπαστικής σύγκρουσης.
Michele alla ricerca della felicità (1978), Alberto Grifi, Ιταλία, 23΄, στα ιταλικά (με αγγλικούς υπότιτλους)
Η ταινία Michele alla ricerca della felicità, που ανατέθηκε και στη συνέχεια λογοκρίθηκε από το κανάλι Rai 2 (ιταλική κρατική τηλεόραση), παρουσιάζει τον Michele, πολιτικό κρατούμενο που έγινε μάρτυρας της βίας και της οργής των φρουρών εναντίον ενός ναρκομανή κρατουμένου. Ο Grifi έγραψε την ταινία μαζί με έναν ειδήμονα των ψυχοτροπικών ουσιών, τον Ιταλό κοινωνιολόγο Guido Blumir. Το Michele alla ricerca della felicità δεν αφήνει περιθώρια για οπτικά εφέ. Η φυλακή στην οποία βρίσκεται ο Michele απεικονίζεται σε σκληρό, λιτό, σπαρτιάτικο στιλ.
Argonauti, Evviva! (1968), Alberto Grifi, Ιταλία, 18΄, στα ιταλικά (με αγγλικούς υπότιτλους)
Η ταινία Argonauti, Evviva! παραπέμπει στις θεωρίες του Αυστριακού ψυχίατρου Wilhelm Reich περί «οργόνης», της ενέργειας του οργασμού, και στο ψυχεδελικό κίνημα. Η πειραματική ταινία μικρού μήκους απηχεί τη δυστοπική επιστημονική φαντασία. Η μουσική επένδυση είναι των Alvin Curran και Musica Elettronica Viva (MEV). Ο Grifi διανθίζει αυτό το πειραματικό έργο με φωτεινά σποτ σε έντονα χρώματα, πρίσματα, καλειδοσκόπια και παραληρηματικές αφηγήσεις.
Lia (1977), Alberto Grifi, Ιταλία, 26΄, στα ιταλικά (με αγγλικούς υπότιτλους)
Ο Grifi μαγνητοσκόπησε το «αντισυνέδριο» της αντιψυχιατρικής που έγινε στο Εργοστάσιο Επικοινωνίας, στην πρώην εκκλησία Σαν Καρπόφορο στην Μπρέρα, κοντά στο Μιλάνο, το οποίο είχε καταλάβει η οργάνωση Laboratorio di Comunicazione Militante, ως αντίδραση προς το επίσημο συνέδριο ψυχιατρικής που είχε οργανώσει ο φιλόσοφος Armando Verdiglione στις 25-28 Νοεμβρίου 1975. Η ταινία Lia επικεντρώνεται στην ομιλία μιας φοιτήτριας με ένα μονοπλάνο διαρκείας. Η νεαρή πρωταγωνίστρια καταγγέλλει την ιδεολογία των αγωνιστών παραθέτοντας μια συνταρακτική πραγματική εμπειρία. Η ταινία ξεκινά με τη Λία να διαβάζει μια σοβαρή κατηγορία για τον αδερφό της, ο οποίος βρέθηκε κρεμασμένος σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.
Anna (απόσπασμα, 1975), Alberto Grifi και Massimo Sarchielli, Ιταλία, 30΄, στα ιταλικά (με αγγλικούς υπότιτλους)
Ταινία cult και ριζοσπαστική αναφορά στην αποτυχία της εναλλακτικής κουλτούρας που ωθήθηκε στα άκρα λόγω των συνθηκών και της προσωπικής στενομυαλιάς. Το έργο Anna γυρίστηκε από τον Grifi και τον ηθοποιό Massimo Sarchielli. Ο Sarchielli γνώρισε τη δεκαεξάχρονη Άννα στη Ρώμη στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η κοπέλα, έγκυος, ναρκομανής και θύμα της κατάθλιψης με τάσεις αυτοκτονίας, είχε δραπετεύσει από αρκετά σωφρονιστήρια στη Γαλλία. Η ταινία καταγράφει την άρνηση των ηθοποιών και του προσωπικού να ακολουθήσουν τις επιταγές της σκηνοθεσίας και του σεναρίου· συνεπώς, η ανυπακοή δεν είναι ζήτημα μόνο του αντικειμένου της κινηματογράφησης (της ηρωίδας) αλλά και του υποκειμένου που κινηματογραφεί.
25 Αυγούστου: Παρουσίαση από τον Marco Scotini
Ο Marco Scotini είναι Ιταλός επιμελητής, συγγραφέας και κριτικός της τέχνης, καθώς επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του FM Centre for Contemporary Art στο Μιλάνο.
Το TV Politics είναι ένα κινηματογραφικό πρόγραμμα που αναψηλαφεί μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες απόπειρες διατύπωσης μιας ριζοσπαστικής προσέγγισης στην πολιτική της τηλεόρασης από τα μέσα του 20ού αιώνα. Επανεξετάζει κινηματογραφικά έργα που δημιουργήθηκαν ακριβώς για να αναστοχαστούν τι θα μπορούσε να είναι η τηλεόραση, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να προσφέρουν ένα διαφορετικό είδος ανάλυσης της κοινωνικής και πολιτιστικής πραγματικότητας.
