Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017, 24:00 στην ΕΡΤ2
He Who Eats Children (Αυτός που τρώει παιδιά) 2016, ΗΠΑ, 25΄
Atlantis (Ατλαντίδα), 2014, ΗΠΑ /Μάλτα, 24΄
TRYPPS #7 (Badlands), 2011, ΗΠΑ, 10΄
Σκηνοθεσία: Ben Russell
Ο Ben Russell, σκηνοθέτης των ταινιών Trypps #7 (Badlands), Atlantis και He Who Eats Children, είναι ένας περιπλανώμενος κινηματογραφιστής. Από το Βανουάτου ως το Ρόουντ Άιλαντ, επαναβεβαιώνει και διερευνά τις σχέσεις του κινηματογράφου και του ταξιδιού, υπαρκτές από τις απαρχές του κινηματογραφικού μέσου. Όπου κι αν κινηματογραφεί το ζητούμενο είναι η αναμέτρηση με το «αλλιώτικο» –με άλλες πνευματικές καταστάσεις, άλλους τρόπους ζωής, άλλους πολιτισμούς– καθώς και με τον ίδιο τον κινηματογράφο.
Στο Trypps #7 (Badlands) βλέπουμε μια γυναίκα να κάνει χρήση παραισθησιογόνων μέσα στο εντυπωσιακό τοπίο του Εθνικού Πάρκου Badlands στις ΗΠΑ. Αυτό που αρχικά μοιάζει με χρονικό μιας έντονα υποκειμενικής ψυχεδελικής εμπειρίας καταλήγει, χάρη στις καθηλωτικές περιστροφές ενός καθρέφτη, σε μια διερεύνηση της δυνατότητας της κινηματογραφικής μηχανής να προκαλέσει καταστάσεις αλλοιωμένης αντίληψης.
Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυπάρχουν και αλληλοπροκαλούνται στην Atlantis. Όντας ταυτόχρονα ντοκιμαντέρ και ουτοπικός μύθος, η κάμερα του Russell περιδιαβαίνει τη Μάλτα για να σχηματίσει μια εικόνα του βυθισμένου παραδείσου και να εξετάσει πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια ιδανική κοινωνία.
Η ταινία He Who Eats Children είναι το σουρεαλιστικό πορτρέτο ενός Ολλανδού που ζει στη ζούγκλα του Σουρινάμ. Μέσα από τον θρύλο και το παιχνίδι ο Russell περνά από το ειδικό στο γενικό, καθώς η ιστορία ενός ανθρώπου αποκαλύπτει τα κληροδοτήματα της αποικιοκρατίας.
Στις ταινίες του Russell η κινούμενη εικόνα διαμεσολαβεί την επαφή με το αλλιώτικο. Στα χέρια του ο εθνογραφικός κινηματογράφος γυρνά την πλάτη στην κυριαρχία της ζωής και στην ψευδοεπιστημονική αναπαραγωγή του επιφαινόμενου για να ευθυγραμμιστεί με τη μεταμόρφωση, την αποκάλυψη και την αμοιβαία εμπλοκή.
—Erika Balsom, θεωρητικός κινηματογράφου και καθηγήτρια