Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017, 24:00 στην ΕΡΤ2
The Death of Louis XIV (Ο θάνατος του Λουδοβίκου ΙΔ′), 2016, Γαλλία/Πορτογαλία/Ισπανία, 115′
Σκηνοθεσία: Albert Serra
Ο θάνατος του Λουδοβίκου ΙΔ′ του Albert Serra είναι ένας εξαίρετος συλλογισμός για τον θάνατο, την αξιοπρέπεια και την ηδονοβλεψία, που ξετυλίγεται σαν μπαρόκ ταπισερί. Ο οραματιστής Καταλανός κινηματογραφιστής και καλλιτέχνης Albert Serra είναι ο κατεξοχήν ιστορικιστής του σύγχρονου κινηματογράφου. Με εικονοκλαστική ζέση έχει ήδη ριζικά μεταμορφώσει κλασικά κείμενα του Cervantes και της Βίβλου, ενώ αξέχαστη ήταν και η σκηνοθεσία του μιας αινιγματικής συνάντησης του Καζανόβα με τον Δράκουλα. Ο θάνατος του Λουδοβίκου ΙΔ′ είναι το μεγαλύτερο ως τώρα αριστούργημά του – ένα έργο-σταθμός, με τον θρύλο της νουβέλ βαγκ Jean-Pierre Léaud στον ρόλο του ετοιμοθάνατου Βασιλιά Ήλιου.
Συναρπαστικά μνημειώδης, με πορφυρά μπροκάρ και κρυστάλλινα σκεύη που διαθλούν το λαμπερό καστανό φως, Ο θάνατος του Λουδοβίκου ΙΔ′ είναι μια σαγηνευτική ταινία εποχής που λαμβάνει χώρα υπό το φως των κεριών στο υπνοδωμάτιο του Λουδοβίκου στις Βερσαλλίες τον Αύγουστο του 1715, καθώς ο βασιλιάς υποκύπτει σταδιακά στη γάγγραινα. Ενώπιον ενός ανήσυχου ακροατηρίου υπηρετών και γιατρών, ο θάνατος του μονάρχη εκτυλίσσεται σαν θέατρο, ενώ κάθε προσπάθεια εκ μέρους του παρακολουθείται στενά, με την ελπίδα μιας απίθανης ανάκαμψης.
Η ταινία γυρίστηκε με ευρυγώνιους φακούς με τρεις κάμερες, ώστε οι συνθέσεις των πλάνων να μιμούνται το σχήμα του βασιλικού κρεβατιού. Η ιστορική ακρίβεια βασίζεται σε λογοτεχνικές αναφορές, μεταξύ των οποίων τα απομνημονεύματα του Saint-Simon, και σε καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις του μονάρχη, από τον προσωπογράφο του ως τον Roberto Rossellini. Ο Léaud δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, με το αργόσυρτο κινηματογραφικό του τέλος να γίνεται πιο συγκινητικό αν θυμηθεί κανείς τον μυθικό πρώτο του ρόλο ως νεαρού Αντουάν Ντουανέλ στα 400 χτυπήματα (1959) του François Truffaut. Με τις μεγάλες περούκες, το πάθος και τις αντιθέσεις μεταξύ ιατρικής και μαγείας, η παράδοξη απεικόνιση του πόνου από τον Serra προσφέρει πολλές μεταφορές για την ταραγμένη εποχή μας, αλλά εντέλει αναδεικνύει τον θάνατο ως τη μεγαλύτερη παράσταση από όλες.
—Andréa Picard, επιμελήτρια ταινιών και συγγραφέας