«Είµαι κάτω από την απόλυτη εξουσία αυτού του πράγµατος», µου είπε κάποτε, καθώς τρώγαµε σε ένα καλό ελβετικό εστιατόριο, ο Γάλλος κινηµατογραφιστής Μ. Auder, που γεννήθηκε το 1945. Τα ασηµένια βραχιόλια του έλαµπαν µε τις κινήσεις του, σαν φωτογραφία που εµφανίζεται στο υπέροχο λευκό τραπεζοµάντιλο. Δεν ήξερα αν αναφερόταν σε ναρκωτικά ή στη δηµιουργία εικόνων – ή στον ξεθωριασµένο ιµπεριαλισµό του περιβάλλοντος χώρου, που µεταµορφωνόταν σε άλλα είδη εµπειρικής (ίσως φαρµακευτικής) εξουσίας. Ωστόσο, η γλώσσα και η απόλυτη εξουσία αποτελούν συχνά θέµατά του. Ο προσωπικός, µη τελεσίδικος, ανέµελα βιρτουόζικος χαρακτήρας των έργων του από κινούµενες εικόνες –περισσότερα από 500 βίντεο εδώ και πάνω από πέντε δεκαετίες στη Νέα Υόρκη, µε τις τεχνολογίες της εκάστοτε εποχής, από το Portapak έως το iPhone– µπορεί να αποσπάσει την προσοχή του θεατή από την πολιτική εστίασή τους, την αιχµηρή ενασχόλησή τους µε τη λογοτεχνία (και την προπαγάνδα).

Παρακολούθησα το Gulf War TV War Untitled –που το έφτιαξε µε έναν από τους συνήθεις οικιακούς τρόπους του, µε βιντεοσκόπηση της τηλεόρασής του–, στο οποίο καταγράφει τις ειδήσεις της αµερικανικής τηλεόρασης την περίοδο που κατέληξε στον πρώτο Πόλεµο του Κόλπου, ένα µείγµα χονδροειδούς προπαγάνδας και ξεψυχισµένης δηµοσιογραφίας, εικόνα και κείµενο. Μοντάζ µε διαδηλωτές κατά του πολέµου που κάνουν πορεία στο Μανχάταν και πολιτικούς µε καταθλιπτικά πρόσωπα που εκθειάζουν την εισβολή πίσω από σκουρόχρωµα γραφεία διαγωνίζονται µε διαφηµιστικά σποτ και κείµενα που διατρέχουν την οθόνη: «Α Line in the Sand», «World Television Premiere», «1-800-DIAL-CASH», «Free the Land», «Machine Gun Ban», «Explaining War». Τα ονόµατα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, που πλαταγίζουν σαν εύκαµπτα λάβαρα µέσα στην εθνική ψυχή µας, είναι ειδικές επιχειρήσεις της εκκένωσης της γλώσσας: «Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήµου», του George Η. W. Bush, το 1990· «Επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία», του ανίκανου γιου του, το 2003.

Όµως η αυτοκρατορία, οι οικογένειες ηλιθίων της και οι αποικιοκρατικές εισβολές, οι αρπαγές εδαφών και η αποµύζηση φυσικών πόρων, έχει πιο µακρύ παρελθόν. Το ίδιο και η αποµύζηση της γλώσσας, οπτικής και λεκτικής, από αυτή. Η νέα εγκατάσταση βίντεο του Auder Τhe Course of Empire (H πορεία της αυτοκρατορίας, 2017) αντλεί έµπνευση από την οµώνυµη σειρά πινάκων που ζωγράφισε ο Thomas Cole την περίοδο 1833-1836. To The Course of Empire είναι ένα «κειµενικό φιλµ» αποτελούµενο από εικόνες από iPhone που δείχνουν γραπτά των James Baldwin, Donna J. Haraway και Arthur Rimbaud, όπως και αποσπάσµατα από το έργο του Alexander von Humboldt για το εµπόριο δούλων Personal Narrative of Travels to the Equinoctial Regions of the New Continent during the Years 1799-1804 (Προσωπική αφήγηση των ταξιδιών στις ισηµερινές περιοχές της Νέας Ηπείρου την περίοδο 1799-1804). Λέει ο Humboldt, µέσω του φιλµ του Auder: «Ο δούλος εγκαταλείπεται στην αποµόνωση µιας φυτείας ή φάρµας, όπου ένας βάναυσος capataz, οπλισµένος µε µατσέτα και µαστίγιο, είναι το απόλυτο αφεντικό!». Και: «Οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας απολαµβάνουν να ασκούν ωµή απόλυτη εξουσία πάνω στα ζώα, µε κάθε ευκαιρία». Απόλυτη εξουσία και γλώσσα, και όλα τα σώµατα ανάµεσά τους.

Quinn Latimer