Ο Pavel Filonov ήταν θεωρητικός της τέχνης, ζωγράφος και ποιητής. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη το 1910 και ταξίδεψε ανά την Ευρώπη, οπότε διατύπωσε τα πρώτα του θεωρητικά κείμενα. Αυτά αποτέλεσαν το θεμέλιο της θεωρίας του περί «Παγκόσμιας Άνθησης», σύμφωνα με την οποία ο μετασχηματισμός του περιβάλλοντος του ανθρώπου μπορεί να οδηγήσει σε υπέρβαση των ορίων της ύπαρξης και το άτομο να γίνει ένα με το σύμπαν. Ο Filonov πίστευε ότι αυτή η υπέρβαση μπορούσε να επιτευχθεί με σχολαστική δουλειά στη δόμηση των ζωγραφικών έργων του. Το 1923 διορίστηκε καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη και έγινε μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικού Πολιτισμού (INKhUK). Το 1929, το σοβιετικό καθεστώς ακύρωσε μια μεγάλη ρετροσπεκτίβα των έργων του, γεγονός που σηματοδότησε την πορεία του προς την εξαθλίωση. Ο καλλιτέχνης πέθανε από ασιτία κατά την πολιορκία του Λένινγκραντ το 1941.