Μια ιδιαίτερη εμπειρία ζει ο θεατής όταν σταθεί για πρώτη φορά, μπροστά στα Panels της δεκαετίας του 1980. Τα έργα αυτά, αν και κρεμασμένα στον τοίχο, μοιάζουν να αιωρούνται μέσα σ’ ένα «απόκοσμο» φως, που δεν προδίδει την πηγή προέλευσής του. Αργότερα γίνεται αντιληπτό ότι ο διάχυτος φωτισμός, που μοιάζει με αύρα, προέρχεται από τα κρυμμένα πλέον στην πλάτη του έργου, νέον. Είναι προφανές ότι τα Panels αποτελούν την κατακλείδα της έρευνας του Stephen Antonakos από τη δεκαετία του 1960 μέχρι το μέσο της δεκαετίας του 1980 και ότι του ανοίγουν πραγματικά ένα νέο ορίζοντα. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης μού είπε σχετικά με αυτό: «Τα Panels ενσωματώνουν, με έναν τρόπο, όλη τη δουλειά που είχα κάνει μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980 – εννοώ τα βαθύτερα πράγματα, τις μεγάλες εσωτερικές ανάγκες που έπρεπε κάπως να καλύψω, καθώς και τις συγκεκριμένες λύσεις από πλευράς υλικών, αναλογιών, τοποθέτησης...

...Αυτό άπτεται του κεντρικού ζητήματος, του κινδύνου που ενέχει η προσπάθεια να μείνω κοντά στην ταυτότητα κάθε Panel, να το εκφράσω πλήρως αλλά και να περιλάβω μόνον ότι είναι απολύτως απαραίτητο. Η μόνη σύγκριση που θα μπορούσα να κάνω με κάτι είναι με τις αγιογραφίες, με την άφατη, ισχυρή πνευματική τους παρουσία.»

–Κατερίνα Κοσκινά, απόσπασμα από τον κατάλογο Stephen Antonakos. Αναδρομική, Μουσείο Μπενάκη και Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, Αθήνα