Η επιτελεστική δέσμευση των Prinz Gholam συνιστά μακροχρόνια πρακτική που ενσωματώνει τις εσωτερικευμένες εκφάνσεις του κόσμου στον οποίο ζούμε. Μετά τις περφόρμανς με τίτλο My Sweet Country (Γλυκιά μου πατρίδα) στην Αθήνα, στο Ωδείο του Αγρίππα στον χώρο της αρχαίας Αγοράς και στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, οι καλλιτέχνες μεταφέρουν το έργο του στην πλατεία Lutherplatz στο Κάσελ.
Μεταμορφώνουν το ίδιο το υλικό της περφόρμανς. Συνεπώς τώρα το έργο τους έχει τον τίτλο Speaking of Pictures (Μιλώντας για εικόνες). Σε αυτό το ακατέργαστο αστικό περιβάλλον ως σκηνικό, εξερευνούν την εξάπλωση στον χώρο και στο συγκείμενο, η οποία υπαγορεύει την αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν το οπτικό υλικό που έχουν συγκεντρώσει.
Οι επιτάφιοι στις φθαρμένες ταφόπλακες του 19ου αιώνα και οι γερμένες επιτύμβιες στήλες με δυσκολία προσανατολίζουν την οπτική μας προς τον χώρο με νεογοτθικό και ρομαντικό χαρακτήρα, που κάποτε υπήρξε εδώ. Τα σύγχρονα σώματα των Prinz Gholam συνιστούν ένα σύνολο ενσώματων εικόνων μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της πλατείας Lutherplatz και φέρνουν στο φως όλη την ποικιλία των κινήσεων που εκτελούν οι ίδιοι αλλά και όλοι όσοι συγκατοικούν, είτε τυχαία είτε όχι, σε αυτό το αστικό περιβάλλον.