φωτογραφία: Jean-Luc Beaujault
Όταν οι δυνάμεις των Συμμάχων πολεμούσαν ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα, για να επιχειρήσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, εφάρμοσαν την αμυντική στρατηγική του μαζικού βομβαρδισμού. Αυτή η στρατηγική, που χρησιμοποιήθηκε και από τις δύο πλευρές, είχε αποτέλεσμα μια ανθρώπινη τραγωδία πρωτοφανούς κλίμακας στη δυτική Ευρώπη. Ολόκληρες πόλεις αφανίστηκαν και οι κάτοικοί τους θάφτηκαν στα χαλάσματα. Ο παππούς μου, ο πατέρας της μητέρας μου, ήταν ένα από αυτά τα θύματα κατά τον βομβαρδισμό της Νάντης από τους Συμμάχους το 1943. Όταν ήμουν παιδί, οι εικόνες και οι συνέπειες των βομβαρδισμών φάνταζαν εξωπραγματικές· οι βόμβες ήταν φανταστικές, όπως πίστευαν πολλά παιδιά. Μόνο πολύ αργότερα συνειδητοποίησα πόσο αισχρές ήταν αυτές οι βόμβες: όταν κάποτε κατάλαβα ότι δεν θα πηγαίναμε να αφήσουμε λουλούδια στον τάφο του παππού, αλλά θα επισκεπτόμασταν έναν απρόσωπο μαζικό τάφο. Ίσως τότε το μυαλό μου σκάλωσε στις λέξεις «Σχέδιο Μάρσαλ», το πρόγραμμα ανοικοδόμησης της Ευρώπης: οργανώνεις μαζική καταστροφή και μετά διαχειρίζεσαι την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων, όπως θα ξανάχτιζε κάποιος ένα σπίτι και θα έφτιαχνε πάλι ένα πολεοδομικό σχέδιο.
Χτίσε ένα χωριό «Μάρσαλ» από χαρτόνι ήδη κομμένο σε συγκεκριμένα μέτρα, ακριβώς όπως στήνουμε τις σειρές από σκηνές για τους πρόσφυγες. Ακριβώς εδώ, κάτω από ένα φαινομενικά καλοσυνάτο σύννεφο.
Απλές, επαναληπτικές κινήσεις, σαν του ρομπότ. Απλώνεις, σχεδιάζεις, κόβεις, συναρμολογείς, στήνεις, και πάλι απ’ την αρχή. Όλα φαίνονται τέλεια, εκτός από εκείνο το σύννεφο, που μοιάζει να μεγαλώνει, να πυκνώνει, να μαυρίζει. Ίσως ένας κεραυνός, ένα απαλό αεράκι, και μετά λίγες χοντρές στάλες, μια βροχή, ίσως και καταιγίδα με χειμάρρους νερού! Το χωριό Μάρσαλ καταρρέει, παρά την ενέργεια που καταβλήθηκε για να διασωθεί. Γίνεται πολτός, μια κολλώδης μάζα όπου πνίγονται τα κορμιά…
—Phia Ménard
Η δημιουργική ομάδα:
Καλλιτεχνική διεύθυνση, χορογραφία και περφόρμανς: Phia Ménard
Βοηθός: Jean-Luc Beaujault
Μουσική και ηχητικός χώρος: Ivan Roussel
Διαχείριση σκηνής: Pierre Blanchet και Rodolphe Thibaud
Κοστούμια: Fabrice Ilia Leroy
Τεχνική διεύθυνση: Olivier Gicquiad
Συν-σκηνοθεσία, παραγωγή και διοίκηση: Claire Massonnet
Βοηθός παραγωγής: Clarisse Merot
Δημόσιες σχέσεις: Adrien Poulard
Εκτέλεση παραγωγής: Compagnie Non Nova
Ο θίασος Non Nova επιδοτείται από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας – DRAC des Pays de la Loire, το Δημοτικό Συμβούλιο της Νάντης, το Conseil Régional des Pays de la Loire, το Conseil Départemental de Loire-Atlantique, το Institut français και το BNP Paribas Foundation. Εδρεύει στη Νάντη. Ο θίασος Non Nova / Phia Ménard είναι associated artist στο l’Espace Malraux – Scène Nationale στο Σαμπερί από το 2014 έως το 2018. Ο θίασος Non Nova είναι associated artist στο Théâtre Nouvelle Génération – Centre Dramatique National στη Λιόν και companion artist στο Centre Chorégraphique National de Caen στη Νορμανδία από το 2016 έως το 2018.
Το πρότζεκτ Mother House έχει λάβει ιδιαίτερη στήριξη από το Γαλλικό Ινστιτούτο και τον Δήμο της Νάντης.
Είσοδος: 10 € / 2 € με ισχύον εισιτήριο της documenta 14. Εισιτήρια διατίθενται σε όλα τα πωλητήρια της έκθεσης και επιτόπου στις Henschel-Hallen.
