Το έργο Treatise είναι μια εικονογραφημένη παρτιτούρα που συντάχθηκε χωρίς αναφορά σε οποιοδήποτε σύστημα κανόνων που διέπει τη μουσική εκτέλεση. Ξεκίνησε το 1963 και παραμένει ημιτελές· οι εκατό σελίδες που είναι έτοιμες προς το παρόν αντιστοιχούν σε λίγο παραπάνω από το μισό έργο. Το μήκος της παρτιτούρας είναι η δικαιολογία για την απουσία ερμηνευτικού πλαισίου· το εικονογραφικό υλικό αντιμετωπίζεται με τόσο εξαντλητικό τρόπο ώστε η ερμηνεία (μουσική ή άλλη εκτέλεση) να μπορεί να προκύψει ημιασυνείδητα στο μυαλό του αναγνώστη κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης της παρτιτούρας. Μπορούν δε να συμμετάσχουν οσοιδήποτε μουσικοί με οποιαδήποτε όργανα. Κάθε μουσικός παίζει την παρτιτούρα διαβάζοντάς τη υπό τους όρους του δικού του οργάνου και των δικών του προτιμήσεων. Μπορούν να ληφθούν αποφάσεις εκ των προτέρων για λόγους συνοχής, αλλά ο αυτοσχεδιασμός είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η εκτίμηση ή κατανόηση του έργου κατά την εκτέλεση πρέπει να καλλιεργείται ακριβώς όπως η ερμηνεία των μουσικών. Η προσαρμογή είναι αργή, κατ’ αναλογία με τη διάρκεια του έργου, αλλά αυθόρμητη, αφού δεν προδιαγράφεται συγκεκριμένη διαδικασία.

—Cornelius Cardew, «Treatise: Résumé of pre­-publication performance», στο Treatise Handbook, εκδ. Peters London, copyright Hinrichsen Edition Ltd. (1971)

***

Στην περίπτωση του έργου Treatise μια γραμμή ή μια τελεία σίγουρα κατατοπίζει τόσο άμεσα όσο ένα σχοινί στην ομίχλη. Γιατί αμέσως δημιουργεί σύνδεση με τον σταθερό κεντρικό άξονα που αντιστοιχεί κατά κάποιον τρόπο στον οδικό άξονα που χαράσσει ο άνθρωπος καθώς περπατά. Αυτή η «θεματική γραμμή» είναι ουσιαστική· οποιαδήποτε άλλη αναφορά, όπως το μέγεθος της σελίδας, θα ήταν εντελώς αυθαίρετη. Σημειώστε το αποπροσανατολιστικό αποτέλεσμα των σπασμένων συνδέσεων στο έργο Winter Music…

Στο έργο Treatise η παρτιτούρα δεν φαίνεται να είναι εικονιστική. Δεν υπάρχουν κανόνες. Εκτός από την κεντρική γραμμή, που ίσως αντιπροσωπεύει τον ερμηνευτή ή μια συγκεκριμένη σκέψη…

Treatise: Τι είναι; Λοιπόν, είναι ένα σπονδυλωτό…

Η μουσική παρτιτούρα είναι ένα κατασκεύασμα της λογικής που έχει εισαχθεί στο χάος των δυνητικών ήχων οι οποίοι βρίσκονται διάχυτοι στον πλανήτη και στην ατμόσφαιρα. Αυτό βάζει τον Beethoven και τους υπόλοιπους στη θέση τους!

—Cornelius Cardew, «Treatise: Working Notes», στο Treatise Handbook, εκδ. Peters London, copyright Hinrichsen Edition Ltd. (1971)