Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή

Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, PRIVATE: Wear a mask when you talk to me (2016), εικόνα από την παράσταση, φωτογραφία: Blommers & Schumm

Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, Private Song (Ιδιωτικό τραγούδι, 2017), Περφόρμανς, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, documenta 14, φωτογραφία: Στάθης Μαμαλάκης

Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, Studies for Massacre—Seven Stages, 2017, δικάναλο ψηφιακό βίντεο, άποψη εγκατάστασης, documenta Halle, Κάσελ, documenta 14, φωτογραφία: Mathias Völzke

Για την Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή τα συστήµατα επικοινωνίας που ορίζουν τη σύγχρονη κουλτούρα –η ποπ µουσική, τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο– είναι τα πεδία όπου παράγεται ο σύγχρονος χορός. Ερµηνεύει τον χορό ως διασταυρούµενη γλώσσα, το αποτέλεσµα της αλληλοδιαπλοκής διάφορων συστηµάτων αναπαράστασης: ζωγραφική, σχέδιο, αρχιτεκτονική, φωτογραφία, λογοτεχνία, κινηµατογράφος, τηλεόραση, βιντεοκλίπ, διαφήµιση, µόδα, πορνογραφία και tutorial στο YouTube. Καταγράφει όλες τις σύγχρονες µορφές σωµατικής έκφρασης, από την αθλητική προπόνηση έως το ρεµπέτικο, για να δηµιουργήσει ένα ζωντανό αρχείο κοινωνικών αντικειµένων ανάλυσης.

Η Μπαχτσετζή ξεκίνησε να χορογραφεί το 2001, µε το Perfect. Έκτοτε έχει συνεργαστεί µε πολλούς καλλιτέχνες, σε πάνω από 25 έργα, συµπεριλαµβανοµένων των Gold (2004), Show Dance (2004), Undressed (2005), Dream Season (2008), Ėtude (2012), From A to B via C (2014) και, πιο πρόσφατα το σόλο PRIVATE: Wear a mask when you talk to me (2016), το οποίο συνδυάζει στάσεις από τη γιόγκα, µε την πορνογραφία, το ποδόσφαιρο και άλλες πηγές, για να συγκροτήσει, µέσω τελετουργικά επαναλαµβανόµενων κινήσεων, ένα είδος πορίσµατος για τη διαµόρφωση του φύλου και της επιθυµίας στο πλαίσιο ενός νεοφιλελεύθερου καθεστώτος.

H Μπαχτσετζή θεωρεί τον Fred Astaire, τον Bob Dylan, τον Michelangelo Antonioni, τον Alejandro Jodorowsky και τον Michael Jackson εξίσου σηµαντικούς µε την Trisha Brown – ή τη Lina Bo Bardi. Ο χορός της ανατρέχει στην ιστορία της εικονοποιίας, από την προπροοπτική και τη µεσαιωνική επιπεδότητα έως τις γλώσσες της σύγχρονης τέχνης, αλλά και στη γραφιστική τέχνη και στα ψηφιακά µέσα, κι έτσι ανατρέπει µε ριζοσπαστικό τρόπο τις παραδοσιακές αντιλήψεις για τον χώρο, την κίνηση, το σώµα και την υποκειµενικότητα. Το έργο της καταδεικνύει ότι οι εικόνες της µαζικής κουλτούρας βασίζονται σε αφηρηµένα πρότυπα όρασης και κίνησης, τα οποία κωδικοποιούνται ανάλογα µε το φύλο, τη φυλή, την κοινωνική τάξη, την ηλικία ή την αναπηρία που περιορίζουν τη σωµατική κίνηση και κανονικοποιούν την υποκειµενικότητα.

Η Μπαχτσετζή γεννήθηκε το 1974 στην Ελβετία από Ελβετίδα µητέρα και Έλληνα πατέρα. Εκλαµβάνει ως πεδίο της πολιτικής κι αισθητικής δραστηριοποίησής της την κατάσταση της αποκοπής από τις ρίζες και όχι την καταγωγή και την ταυτότητα: «Δεν είχα την αίσθηση του ανήκειν ούτε ως προς τη γλώσσα ούτε ως προς τον τόπο· γι’ αυτό θέλησα να δηµιουργήσω µια τέτοια αίσθηση, να παραγάγω έναν χώρο όπου θα µπορούσα να υπάρξω». Το ζητούµενό της είναι να δηµιουργήσει δρώσα υποκειµενικότητα, να ανακτήσει την ερωτική, συναισθηµατική και µικροπολιτική ισχύ της κίνησης στο πλαίσιο ενός κανονιστικά ρυθµισµένου καθεστώτος ορατότητας. Από την τυπολογική ευφυΐα των έργων της, από τον τρόπο που παρελαύνουν οι κώδικες µέσα και απέναντι στο άφατο και τυποποιηµένο, αναβλύζει µια απρόσµενη αµιγής οµορφιά. Η ανεξάντλητη δυνατότητα αυτοσχεδιασµού και εξέγερσης µέσα σε ένα δεδοµένο σύστηµα κανόνων ακτινοβολεί από κάθε παραµορφωµένη εικόνα και µοτίβο, που συντίθεται από φαινοµενικά προκαθορισµένες ακολουθίες σωµατικών αλληλεπιδράσεων.

Paul B. Preciado

Αναρτήθηκε στην κατηγορία Δημόσια έκθεση
Απόσπασμα από το documenta 14: Daybook
Σχετικές αναρτήσεις

Private Song

Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή

10-13 Ιουλίου 2017, 22:00-23:00
​Henschel-Hallen, Κάσελ…

 Περισσότερα
Ημερολόγιο

Private Song–Excerpts
Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή με τη Θεοδώρα Μπάκα, τον Σωτήρη Βασιλείου και τον Ευγένιο Βούλγαρη

Private Song Excerpts (Ιδιωτικό τραγούδι-Αποσπάσματα) ονομάζεται η περφόρμανς της Αλεξάνδρας Μπαχτσετζή με τη Θεοδώρα Μπάκα…

 Περισσότερα
Ημερολόγιο

School of Gesture - public moments

Lou Forster, Μαρίνα Φωκίδη, Rasheed Araeen, Gene Ray, Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή και Μαίρη Ζυγούρη

16 Μαΐου 2017, 17:00: Lou Forster 17 Μαΐου 2017, 17:00: Μαρίνα Φωκίδη 19 Μαΐου 2017, 15:00: Rasheed Araeen & Gene Ray 19 Μαΐου 2017, 17:00: Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή…

 Περισσότερα
Ημερολόγιο

Private Song

Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή

Το έργο Private Song προτείνει την πλαισίωση ως οπτική στρατηγική για να αμφισβητήσει, να υπογραμμίσει ή να εξουδετερώσει…

 Περισσότερα
Ημερολόγιο

In Between
Image and Movement

Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή και Λενιώ Κακλέα

Η εκδήλωση αυτή επικεντρώνεται στη διαδικασία της μεταμόρφωσης σε σώμα που χορεύει και στο παράδοξο της επινόησης…

 Περισσότερα
Ημερολόγιο