Ο Ben Russell –κινηµατογραφιστής, εικαστικός, επιµελητής εκθέσεων– αµφισβητεί εκ των έσω τις συµβάσεις στον τρόπο παραγωγής των ντοκιµαντέρ προκειµένου να δηµιουργήσει έντονες, υπνωτιστικές και, ενίοτε, παραισθησιακές εµπειρίες. Το επιµελητικό του έργο αποτελεί κατά κάποιον τρόπο συνέχεια της κινηµατογραφικής του δουλειάς, η οποία εκτυλίσσεται ανάµεσα στον πειραµατικό κινηµατογράφο και σε µια µορφή υποθετικής εθνογραφίας· ο ίδιος την αποκαλεί «ψυχεδελική εθνογραφία».

Όταν παρακολουθεί κανείς µια ταινία του Russell σηµαίνει ότι εισέρχεται σε ένα µη αφηγηµατικό, τελετουργικό ταξίδι, ένα ταξίδι που βραχυκυκλώνει το βαθιά ριζωµένο, υποκειµενικό ηλεκτρικό φορτίο της ψυχεδέλειας εισάγοντας εθνογραφικά πρωτόκολλα οπτικοποίησης και αντικειµενοποίησης. Η ιδιάζουσα δύναµη του κινηµατογραφικού του έργου έγκειται στην υπογράµµιση της συνάφειας και των διαφορών που υπάρχουν ανάµεσα σε αυτές τις δύο διαφορετικές καταστάσεις. Αυτή την εµπειρία ο καλλιτέχνης τη διαµορφώνει αφενός εξετάζοντας την κινηµατογραφική µηχανή καθαυτό και τη δυνατότητά της για εστίαση και µιµητική ταύτιση και αφετέρου µέσα από τα ίδια τα αντικείµενα και θέµατα των ταινιών του, που συχνά διασχίζουν τον ενδιάµεσο χώρο και επιδίδονται σε µεταλλαγµένες καταστάσεις συνείδησης και σε κοσµικές πρακτικές τελετουργιών και εκστασιασµού. «Οι εµπειρίες µεταµόρφωσης», λέει ο Russell, «συµβαδίζουν µε την καίρια επίγνωση των κινηµατογραφικών µηχανηµάτων και τους ιστορικά κωδικοποιηµένους περιορισµούς τους».

Ο Russell γεννήθηκε το 1976 στη Μασαχουσέτη και τώρα ζει στο Λος Άντζελες. Έγινε γνωστός από τη σειρά ταινιών του Trypps (2005-10), στις οποίες δούλεψε πρώτη φορά µε τη σωµατική εµπειρία της µουσικής ως θορύβου. Παρ’ όλα αυτά, γρήγορα εξελίχθηκε έτσι ώστε «να συµπεριλάβει τους ποικίλους πόλους της ζωγραφικής της δράσης, του πρωτοποριακού κινηµατογράφου, της προσωπογραφίας, της stand-up κωµωδίας, του παγκόσµιου καπιταλισµού και του εκστατικού χορού όπως βλέπουµε στις ταινίες του Jean Rouch». Έκτοτε ακολούθησαν αρκετές ταινίες µεγάλου µήκους, εγκαταστάσεις, περφόρµανς και ταινίες µικρού µήκους. Επίσης, ως ιδρυτής των κινηµατογραφικών προβολών Magic Lantern (µεταξύ πολλών άλλων), ο Russell έχει επινοήσει και διοργανώσει πάνω από 100 προγράµµατα µε θεµατικές ταινίες και βίντεο. Στην documenta 14 παρουσιάζει ένα νέο εγχείρηµα υπό τη µορφή ταινίας που διερευνά το κοινωνικό και παγκόσµιο εύρος της πολιτικής περί εξόρυξης ορυκτών. Πρόκειται για µια ταινία συγκριτικής µελέτης για τις κοινότητες εργατών σε ένα παράνοµο, µικρό χρυσωρυχείο του Σουρινάµ και στα κρατικά ορυχεία χαλκού στη Σερβία. Επιπλέον, έχει διοργανώσει ένα τετραήµερο φεστιβάλ ταινιών και περφόρµανς στην Αθήνα, µε τίτλο HALLUCINATION(S) (ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ[ΕΙΣ]), προσκαλώντας ανεξάρτητους κινηµατογραφιστές, µουσικούς, εικαστικούς καλλιτέχνες και ερευνητές του κινηµατογράφου, προκειµένου να εξελίξουν την παραισθησιακή προοπτική του κινηµατογράφου.

Hila Peleg