Ειρήνη Βακαλοπούλου, εγκαίνια των Δημόσιων Δράσεων της documenta 14 στο Πάρκο Ελευθερίας, φωτογραφία: Στάθης Μαμαλάκης
Στην Ανατολή και την Άπω Ανατολή, στον Νότο, στον βαθύ Νότο, από την άλλη πλευρά του Βορρά, και στην Άπω και στην πέρα Δύση, η ιστορία είναι ως επί το πλείστον μια προφορική τεχνική. Ο ποιητής είναι ένας μάρτυρας. Ηχογραφεί και υφαίνει την ιστορία, και δίνει στους άλλους τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν μαζί της μέσω της ακρόασης και της επαναφήγησης. Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατοχής, που διήρκεσε πέντε αιώνες, η σερβική ιστορία καταγραφόταν και μεταδιδόταν κυρίως προφορικά, μέσω των τραγουδιστών που ονομάζονται guslar. Η παράδοση διατηρείται μέχρι σήμερα. Τα ποιήματα αφηγούνται μια σειρά από ιστορίες, ιδιωτικές όσο και δημόσιες: γεννήσεις, θανάτους, γάμους, συνθήκες ειρήνης, μάχες, μεταναστεύσεις, εκδίκηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1800, ο Vuk Stefanović Karadžić ανθολόγισε τα περισσότερα από αυτά και τα δημοσίευσε στα σερβικά στη Βιέννη και τη Λειψία.
Στο τέλος των εγκαινίων του προγράμματος Δημόσιων Δράσεων της documenta 14 στο Πάρκο Ελευθερίας, η Irena Haiduk παρουσιάζει τη διαδικασία δημιουργίας μιας προφορικής επικής αφήγησης. Το ποίημα θα χρησιμεύσει ως ιστορικό τεκμήριο.
Η Irena Haiduk απορρίπτει την έννοια της βιογραφίας.
Η Ειρήνη Βακαλοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1982. Έχει σπουδάσει Διεθνείς Σχέσεις, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διαφήμιση. Έχει εργαστεί σε διαφημιστικά γραφεία στην Αθήνα, καθώς και στον χώρο της εκπαίδευσης ως καθηγήτρια μάρκετινγκ. Έχει γράψει μια νουβέλα και δυο ποιητικές συλλογές.
