Όπως δείχνουν η πολιτική λιτότητας, η διαχείριση κρίσεων και η οικονομική αναπροσαρμογή, ο σύγχρονος καπιταλισμός λειτουργεί με τη σημαντική συρρίκνωση του «κοινωνικού» σε όλα τα επίπεδα. Όμως μήπως η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου, του κλάδου της κοινωνικής ασφάλισης ή της εκπαίδευσης σηματοδοτεί ένα μη αναστρέψιμο σημείο σε σχέση με την ίδια την έννοια του κοινωνικού; Παραδείγματα όπως το Γυναικείο Δίκτυο των Φιλιππινέζων DIWATA (Determined Independent Women in Action for Total Advancement) ή η πλατφόρμα Dock για την Κοινωνικά Αλληλέγγυα Οικονομία (Κ.ΑΛ.Ο.) καταδεικνύουν ότι οι έννοιες «κοινωνικό» και «οικονομία» δεν είναι ασυμβίβαστες. Απεναντίας: οι εναλλακτικές οικονομίες, οι συνεταιρισμοί και οι δομές αμοιβαίας αλληλεγγύης έχουν αποδειχθεί ισχυρά εργαλεία στη διαμόρφωση των κοινωνικών κινημάτων τα τελευταία χρόνια. Αυτές οι αναδυόμενες οικονομίες και πρακτικές αποθεσμοποίησης επαναφέρουν τη σημασία του κοινωνικού στον ιστό της οικονομίας όπου έχουν ενσωματωθεί οι κοινωνίες μας και ενισχύουν την προβολή εναλλακτικών τρόπων παραγωγής και συλλογικών εμπειριών με σκοπό την αυτοδιάθεση. Προφανώς ο καλύτερος τρόπος για να αντιληφθούμε πώς λειτουργεί ο σύγχρονος καπιταλισμός και πόσο συνυφασμένες είναι οι επιπτώσεις από την παραγωγή και την κοινωνική αναπαραγωγή είναι να επινοήσουμε τη δική μας οικονομία και να διασφαλίσουμε τη δική μας αυτονομία.
7-7:15 μ.μ.
Global Capitalism and the Ithagenia Condition
Εισαγωγή από τον Max Jorge Hinderer Cruz
7:15-8 μ.μ.
Spaces of Social Economy, Solidarity, and Deinstitutionalization in Athens: Part one
Ομιλία
Με τις Deborah Carlos-Valencia (DIWATA) και Λίνα Μουργή (Κ.ΑΛ.Ο.)
8:15-9:45 μ.μ.
Spaces of Social Economy, Solidarity, and Deinstitutionalization in Athens: Part two
Συζήτηση
Με τους Γκίγκη Αργυροπούλου και Σταύρο Σταυρίδη, και συντονισμό της Μαργαρίτας Τσώμου
Κωνσταντίνος Δουμπενίδης, Untitled, 2015
Η δρ. Γκίγκη Αργυροπούλου είναι ερευνήτρια, θεωρητικός, σκηνοθέτρια και επιμελήτρια, δραστήρια στους κλάδους της περφόρμανς και της πολιτισμικής πρακτικής στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Έχει ξεκινήσει και έχει οργανώσει φεστιβάλ, συνέδρια, περφόρμανς, παρεμβάσεις και δράσεις. Έχει πολλές δημοσιεύσεις σε επιθεωρήσεις, βιβλία και περιοδικά. Επιμελήθηκε (μαζί με την Υπατία Βουρλούμη) το ειδικό τεύχος της επιθεώρησης Performance Research «On Institutions» (2015). Ως πολιτική ακτιβίστρια είναι ιδρυτικό μέλος της «Κίνησης Μαβίλη» και έχει λάβει μέρος και σε άλλα σχήματα τα τελευταία χρόνια. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Η Deborah Carlos-Valencia είναι ιδρυτικό μέλος του Babaylan–Γυναικείο δίκτυο των Φιλιππινέζων στην Ευρώπη. Ξεκίνησε το DIWATA–Γυναικείο δίκτυο των Φιλιππινέζων στην Ελλάδα, που εγκαινίασε έναν συνεταιρισμό με βάση μικροπιστώσεις τον οποίο διαχειρίζονται οι ίδιες οι μετανάστριες. Η Carlos-Valencia έχει διευθύνει διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια για μετανάστριες από τις Φιλιππίνες στην Ευρώπη, σε θέματα ηγεσίας συνεταιρισμού, αποφασιστικής διαχείρισης και χρηματοοικονομικών γνώσεων. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Η Λίνα Μουργή είναι μέλος του Dock για την Κοινωνικά Αλληλέγγυα Οικονομία (Κ.ΑΛ.Ο.), που είναι ένα αναπτυσσόμενο δίκτυο και κέντρο επικοινωνίας, εκπαίδευσης και ενημέρωσης για τις οικονομίες κοινωνικής αλληλεγγύης. Το 2017 ήταν από τους συνιδρυτές του Dock-Συνεργατικού Χώρου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, μιας αυτόνομης κοοπερατίβας που παρέχει υποστήριξη στο Κ.ΑΛ.Ο. Η Μουργή ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ο δρ. Σταύρος Σταυρίδης, αρχιτέκτονας και ακτιβιστής, είναι αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Αθήνα, όπου διδάσκει σε προπτυχιακό επίπεδο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό (περιλαμβάνοντας την κοινωνική κατοικία) καθώς και ένα μεταπτυχιακό με θέμα τη νοηματοδότηση της αστικής εμπειρίας. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων καθώς και αρκετά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα εξής: Common Space (2016), Μετέωροι χώροι της ετερότητας (2010), Η υφή των πραγμάτων (με την Εύη Κώτσου, 1996), και Η συμβολική σχέση με τον χώρο (1990). Το βιβλίο του Από την πόλη οθόνη στην πόλη σκηνή (2002) κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου. Η έρευνά του αυτή την εποχή επικεντρώνεται στους τρόπους χειραφέτησης των χωρικών πρακτικών και στους χώρους των «κοινών». Ο Σταυρίδης ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
