Μονοπάτια, διαδρομές και δρομάκια πλέκονται και τέμνονται καθώς οι επισκέπτες ακολουθούν τα ίχνη περιπατητικών διανοητών ως σημείο εκκίνησης για να αναστοχαστούν σχετικά με την πράξη της βάδισης. Μαζί με ένα μέλος του Χορού της documenta 14, οι επισκέπτες μπορούν να δημιουργήσουν τις δικές τους πορείες εξερεύνησης, αμφισβήτησης και διαλόγου ενόσω ανακαλύπτουν και αποκαλύπτουν από κοινού την documenta 14.
Από ιστορική άποψη, ο χορός στην αρχαία ελληνική τραγωδία απαρτιζόταν από ερασιτέχνες και πολίτες που διαμεσολαβούσαν ανάμεσα στο κοινό και στους ηθοποιούς ως σχολιαστές, φορώντας προσωπεία και ενίοτε συμπάσχοντας με κάποιον πρωταγωνιστή. Τα μέλη του Χορού της documenta 14 επιτελούν μια δυναμική πολλαπλότητα ρόλων μαζί με τους επισκέπτες της έκθεσης: προσεγγίζουν κριτικά τα έργα των καλλιτεχνών, δίνουν φωνή σε ουσιώδη ερωτήματα και εξετάζουν ευρύτερες προοπτικές που σχετίζονται με τα κοινωνικοπολιτικά και γεωγραφικά πλαίσια της documenta 14. Με αυτόν τον τρόπο οι επισκέπτες μετατρέπονται σε συντελεστές της documenta 14 προσδιορίζοντας τις διαδρομές, τις συζητήσεις και τη σημασία των έργων ο ένας δίπλα στον άλλον. Ο Χορός της documenta 14 συνθέτει μια χορωδιακότητα που συνεχίζει να θέτει ερωτήματα, να δημιουργεί μυθολογίες, να ανοίγει διαλόγους, συζητήσεις και να αφηγείται πραγματικές ή φανταστικές ιστορίες πέρα από τον χώρο της έκθεσης.
Περιήγηση: Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ)
Οι αρχιτέκτονες του κτιρίου του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), Τάκης Ζενέτος και Μαργαρίτης Αποστολίδης, χρησιμοποίησαν ένα ευέλικτο σχέδιο κατάλληλο σε προσαρμογές σε μελλοντικές χρήσεις και ποικίλες περιστάσεις. Η αρχική λειτουργία του κτιρίου ως εργοστασίου ζυθοποιίας της ΦΙΞ, με τις σιωπηλές πλέον μηχανές, αντικαθίσταται από τον Χορό της documenta 14, ένα πλήθος από φωνές και σώματα που συγκεντρώνονται για ακρόαση και διάλογο ενώ προσεγγίζουν τα έργα της documenta 14. Ο Χορός της documenta 14 ανοίγει διαύλους αμφισβήτησης και διασύνδεσης ανάμεσα στους πολυάριθμους καλλιτέχνες της έκθεσης.
Περιήγηση: Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) – Κτίριο οδού Πειραιώς
Η αίθουσα εκθέσεων της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών αποτελεί ένα ιδανικό σκηνικό για εξερεύνηση της έννοιας της πειραματικής εκπαίδευσης και παιδαγωγικής, όπως η «ανοιχτή φόρμα» ή η «ανοιχτή πόλη». Περιλαμβάνοντας τον κήπο ως χώρο μάθησης, οι περιηγήσεις με τον Χορό αποκτούν στοχαστικό χαρακτήρα. Ανάμεσα στα γλυπτά που έφτιαξαν φοιτητές στον κήπο, τις τριανταφυλλιές, τις ροδιές και τις συκιές, υπάρχει μια καρυδιά που είναι γνωστή ως Δέντρο του Όθωνα, από τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας που την έφερε από τη Βαυαρία.
Περιήγηση: Ωδείο Αθηνών
Οι περιηγήσεις εξερευνούν τη σχέση μεταξύ μουσικής, φωνής, ήχου και περφόρμανς στις πρακτικές των καλλιτεχνών της documenta 14. Οι περιηγήσεις επικεντρώνονται στους σύγχρονους καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται για τα σημεία τομής μεταξύ κίνησης, ρυθμού, μουσικής και περφόρμανς. Χρησιμοποιούν συνθέσεις και μουσικά όργανα που συνδέονται με την καθημερινή ζωή και την κοινωνική πραγματικότητα. Πώς διαβάζουμε ομαδικά τη μουσική και αλληλεπιδρούμε ενάντια στον εκτοπισμό και στην ανελέητη αστάθεια; Πώς μπορεί η ανθρώπινη φωνή να εκφράσει το παρελθόν ενός αντικειμένου και τις ηχητικές δονήσεις του;
Περιήγηση: Fridericianum
Το Fridericianum διαθέτει στοιχεία της τεχνοτροπίας Ροκοκό, αλλά χτίστηκε κατά κύριο λόγο στο πνεύμα του Διαφωτισμού και του Νεοκλασικισμού. Το Fridericianum είχε πολλές ενσαρκώσεις και λειτουργίες στο παρελθόν του. Σχεδιάστηκε ως δημόσιο μουσείο —το πρώτο στον κόσμο— προκειμένου να καταστήσει την τέχνη και τη γνώση προσβάσιμες από το ευρύ κοινό. Επίσης χρησιμοποιήθηκε ως κτίριο του κοινοβουλίου, βιβλιοθήκη, και σήμερα στεγάζει την Kunsthalle, όπως επίσης τις εκθέσεις της documenta από το 1955. Ο Χορός προσκαλεί τους επισκέπτες της documenta 14 να αναλογιστούν τον ρόλο του μουσείου σήμερα και τη σημασία της συλλογής για το μουσείο.
Περιήγηση: Από την documenta Halle έως την πλατεία Friedrichsplatz
Η πλατεία Friedrichsplatz πήρε το όνομά της από τον λαντγκράβο Φρειδερίκο Β' της Έσης-Κάσελ και είναι μία από τις μεγαλύτερες πλατείες σε κέντρο πόλης ανά τη Γερμανία. Ο Παρθενώνας των Βιβλίων, το καλλιτεχνικό project της Marta Minujín δημιουργεί ένα σκηνικό από το πρόγραμμα Μαθαίνοντας από την Αθήνα (τίτλος εργασίας). Πέρα από το παγκοσμίως γνωστό ελληνικό μνημείο, αξίζει να σημειωθεί ότι η πλατεία Friederichplatz ήταν επίσης ο τόπος όπου οι ναζί έκαψαν περίπου 2.000 βιβλία στις 19 Μαΐου 1933, κατά τη λεγόμενη «Aktion wider den undeutschen Geist» (Εκστρατεία εναντίον του Αντι-Γερμανικού Πνεύματος). Το κτίριο της documenta Halle εγκαινιάστηκε για τη διοργάνωση της documenta 9 το 1992. Είναι κτισμένο στην κατηφοριά του λόφου στη βόρεια παρυφή του Auepark. Ακολουθώντας τη γραμμή του κτιρίου, ο Χορός επικεντρώνεται στις κινήσεις του σώματος, στο περπάτημα, στον ρυθμό και στη μουσικότητα.
Περιήγηση: Από τη Neue Neue Galerie έως το Gottschalk-Halle
Το Νέο Ταχυδρομείο (Neue Hauptpost) κτίστηκε για να στεγάσει το κεντρικό ταχυδρομείο του Κάσελ, το οποίο παλαιότερα βρισκόταν στην οδό Friedrich-Ebert-Straße. Το Νέο Ταχυδρομείο εγκαινιάστηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1975, ανάμεσα στο κέντρο του Κάσελ και το Nordstadt. Tο κτίριο Gottschalkhalle, που στέγαζε το κεντρικό εργοστάσιο της επιχείρησης κατασκευής βαγονιών Henschel και το εργοστάσιο τεντοποιίας Gottschalk & Co., σήμερα είναι ένα διατηρητέο κτίσμα που αποτελεί μνημείο τεχνολογίας και βιομηχανίας στο συγκρότημα του Πανεπιστημίου του Κάσελ. Ποικίλοι τρόποι απεύθυνσης και κυκλοφορίας, φόρμες αφήγησης και εγκατάστασης σε μια μυθοπλασία, καθώς και οι τρόποι διάχυσης, είναι κάποια από τα θέματα που μπορεί να συζητηθούν κατά τη διαδρομή μεταξύ Νέου Ταχυδρομείου και Gottschalkhalle.
Περιήγηση: Από τη Neue Galerie έως το Palais Bellevue
Το αρχικό κτίριο, η πινακοθήκη Gemäldegalerie (μουσείο σχεδιασμένο για να στεγάσει έργα των Παλαιών Δασκάλων), ανεγέρθηκε το 1871–77 από τον αρχιτέκτονα Heinrich von Dehn-Rotfelser. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, η Νέα Πινακοθήκη θα στεγάσει έργα ιστορικής έρευνας της documenta 14: Το 2012, οι γερμανικές αρχές κατέσχεσαν την αμφιλεγόμενη συλλογή Gurlitt, αποτελούμενη από περίπου 1.500 έργα τέχνης και αντικείμενα, στο διαμέρισμα του Cornelius Gurlitt στο Μόναχο. Ο συλλέκτης είχε κληρονομήσει τα έργα τέχνης από τον πατέρα του, τον Hildebrand Gurlitt (1895-1956), ο οποίος ήταν ένας από τους τέσσερις επισήμως εγκεκριμένους εμπόρους έργων τέχνης στη Γερμανία της ναζιστικής εποχής. Είχε επιφορτιστεί με την αγορά και πώληση έργων τέχνης για λογαριασμό του ναζιστικού Ράιχ, πολλά από τα οποία ανήκαν σε Εβραίους και είχαν λεηλατηθεί. Η περιήγηση αυτή δημιουργεί έναν ανοιχτό δημόσιο χώρο για να συζητηθεί η έρευνα την οποία διεξάγει η documenta 14 και να τεθούν τα ερωτήματα σχετικά με την αποκατάσταση των έργων και την έρευνα για την προέλευσή τους.