Roee Rosen, The Dust Channel, 2016, film still
Οι Roee Rosen και Marcel Schwierin (Edith-Russ-Haus for Media Art) παρουσιάζουν μια βραδιά αφιερωμένη στη νέα ταινία του Rosen με τίτλο The Dust Channel, το νέο βιβλίο του με τίτλο Live and Die as Eva Braun and Other Intimate Stories, και μια προβολή της ταινίας Hilarious.
Η νέα ταινία του Rosen με τίτλο The Dust Channel (2016, 23 λεπτά) είναι μια οπερέτα με ρωσικό λιμπρέτο που διαδραματίζεται στο οικιακό περιβάλλον μιας Ισραηλινής αστικής οικογένειας, της οποίας ο φόβος για οποιαδήποτε βρομιά, σκόνη ή ξένη παρουσία στο σπίτι μετατρέπεται σε διεστραμμένη λατρεία των οικιακών καθαριστικών και του σχετικού εξοπλισμού. Ο Rosen ταυτίζει τη σκόνη μεταφορικά με την άμμο. Η έρημος παρέχει επίσης συνδηλώσεις συγκεκριμένης και επίκαιρης μορφής της ξενοφοβίας.
Το βιβλίο Live and Die as Eva Braun and Other Intimate Stories εκδόθηκε από τον οίκο Edith-Russ-Haus και Sternberg Press και περιλαμβάνει σενάρια, διηγήματα και μια συνέντευξη με τον Roee Rosen. Στο επίκεντρο αυτής της συλλογής είναι τρία προκλητικά κείμενα που προέρχονται από σημαντικά έργα τέχνης του Rosen, τα οποία εδώ παρουσιάζονται ως λογοτεχνία που υπερβαίνει την καθιερωμένη τυπολογία αλλά κινείται στο μεταίχμιο πραγματικότητας και μυθοπλασίας, φανταστικής αφήγησης και ιστορικοπολιτικής κριτικής, χιούμορ και ερωτισμού.
Η ταινία Hilarious (2010, 21 λεπτά), της οποίας ολόκληρο το σενάριο εκδόθηκε σε μορφή βιβλίου, στοχεύει να εξετάσει το δυσλειτουργικό χιούμορ και το γέλιο που προκαλεί όταν δεν υπάρχει λόγος για γέλιο. Η stand-up performance μιας κωμικού αντιμετωπίζει με περίεργο τρόπο ενοχλητικά και μερικές φορές απαγορευμένα θέματα. Η περφόρμανς της όχι μόνο ανατρέπει αυτές τις δομές καταδεικνύοντας τη διάλυσή τους αλλά προσφέρει επίσης μια διαφορετική θεώρηση αυτών των θεμάτων, τα οποία αποκαλύπτονται χωρίς το πέπλο του γέλιου.
Ο Roee Rosen –ζωγράφος, μυθιστοριογράφος και κινηματογραφιστρια– είναι μια από τις διορατικούς κριτικούς του Ισραήλ. Ενώ το έργο του πραγματεύεται κυρίως την απεικόνιση της επιθυμίας και τη δομική βία, ο Rosen, γεννημένος το 1963, έχει δημιουργήσει ένα σύμπαν που υπονομεύει με καταχθόνιο τρόπο τις κανονιστικές συνδηλώσεις των ταυτοτήτων και ταυτοποιήσεων χρησιμοποιώντας τη μυθοποίηση, την ειρωνεία και τον ρεβιζιονισμό. Σε πάμπολλες παραλλαγές, συνδέει τη σύγχρονη εθνική και διεθνή πολιτική του Ισραήλ με μυθολογικές και πολιτικές αναφορές στην ευρωπαϊκή και εβραϊκή ιστορία. Χρησιμοποιώντας μεγάλη ποικιλία φανταστικών χαρακτήρων και εικονογραφικών μοτίβων και κωδίκων, αναφέρεται συχνά και μεταμορφώνει όχι μόνο τον κανόνα της ιστορικής αβανγκάρντ και των παραδόσεων της παραβατικότητας από τον Marquis de Sade έως τον Georges Bataille, αλλά και τα δημοφιλή μίντια, την πολιτική προπαγάνδα και τα κλασικά παιδικά παραμύθια.
Ο Marcel Schwierin είναι επιμελητής, κινηματογραφιστής και συνιδρυτής της Μπιενάλε Werkleitz, της πειραματικής κινηματογραφικής βάσης δεδομένων cinovid και του φεστιβάλ Arab Shorts στο Κάιρο. Οι ταινίες του περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις The Images (πειραματική, 1994) και Eternal Beauty (ντοκιμαντέρ, 2003). Έχει συνεργαστεί πολλές φορές ως επιμελητής με την Μπιενάλε Werkleitz, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Όμπερχαουζεν και άλλα πολλά. Από το 2010 έως το 2015 ήταν Επιμελητής Ταινιών και Βίντεο της transmediale. Από το 2015 διευθύνει (μαζί με την Edit Molnár) το Edith-Russ-Haus for Media Art στο Όλντενμπουργκ.
