Εκκινώντας από το έργο του Gordon Hookey στο Κάσελ και του Tshibumba Kanda Matulu στην Αθήνα, σε αυτή τη δημόσια συζήτηση ο Hookey, η επιμελήτρια Vivian Ziherl και ο ανθρωπολόγος Johannes Fabian πραγματεύονται τη ζωγραφική απεικόνιση της ιστορίας ως διαδικασία αποαποικιοποίησης, ενώ θα προηγηθεί μουσική περφόρμανς με τον βιολιστή Ali Moraly.
Ο κύκλος μνημειώδους ζωγραφικής του Hookey με τίτλο MURRILAND! (2015–συνεχίζεται) απεικονίζει την ιστορία της γενέτειράς του στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, από την εποχή της προαποικιοκρατίας μέχρι σήμερα, αποκαλύπτει τις παραδεγμένες εκδοχές της ιστορίας και εξερευνά τα αφηγήματα των μη αυτοχθόνων.
Το έργο MURRILAND! Ξεκίνησε ότι το πρότζεκτ τέχνης και έρευνας με τίτλο Frontier Imaginaries πρότεινε στον Hookey να εξετάσει το έργο History of Zaire (1973–74) του Tshibumba Kanda Matulu ως σημείο αναφοράς για μια ιστορία του Κουίνσλαντ. Δουλεύοντας σε καλλιτεχνικό διάλογο με τον επικό κύκλο των 101 πινάκων του Tshibumba, ο Hookey ξεκίνησε μια σειρά από μνημειώδεις καμβάδες δέκα μέτρων που σφύζουν από ιστορικές, μυθολογικές και καθημερινές αφηγήσεις.
Η εκδήλωση διοργανώνεται ως παρουσίαση της έκδοσης με τίτλο Summoning Time: Painting and Politikill Transition in MURRILAND! η οποία συγκεντρώνει υλικά που αφορούν τον πρώτο καμβά της σειράς, ταυτόχρονα με την έκθεσή του στο πλαίσιο της documenta 14. Περιλαμβάνει επίσης την πρώτη ύλη του Hookey· ένα δοκίμιο του Αυτόχθονα ιστορικού Michael Aird· μια συζήτηση ανάμεσα στον Gordon Hookey, τη Vivian Ziherl, επιμελήτρια του Frontier Imaginaries, και τον Hendrik Folkerts, επιμελητή της documenta 14· καθώς επίσης έναν διάλογο ανάμεσα στον Gordon Hookey και τον ανθρωπολόγο Johannes Fabian, που παρήγγειλε και τεκμηρίωσε την Ιστορία του Ζαΐρ του Tshibumba. Το βιβλίο εκδίδεται ως συνεργασία των Griffith University, Frontier Imaginaries, documenta 14 και Van Abbemuseum.
Gordon Hookey, MURRILAND! (2016, λεπτομέρεια), λάδι σε καμβά, 2 × 10 μ., © Gordon Hookey/VG Bild-Kunst, Βόννη 2017, ευγενική παραχώρηση: Gordon Hookey και Milani Gallery, Μπρίσμπεϊν, φωτογραφία: Sam Cranstoun
O Johannes Fabian έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου και είναι επίτιμος καθηγητής πολιτισμικής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Πρωτύτερα είχε διδάξει στα πανεπιστήμια Northwestern και Wesleyan και στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Ζαΐρ στο Λουμπουμπάσι. Διατέλεσε επισκέπτης καθηγητής σε πολλές σχολές στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων στο Wissenschaftskolleg στο Βερολίνο, στο Getty Center for the History of Art and the Humanities στη Σάντα Μόνικα, στο Stanford Humanities Center στο Στάνφορντ και στο IFK- Internationales Zentrum Kulturwissenschaften στη Βιέννη. Είναι επίτιμο μέλος του Βασιλικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (2002), επίτιμος επισκέπτης καθηγητής στο University College του Λονδίνου (2008), επίτιμο μέλος του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (2009), βραβευμένος με T. H. Huxley Memorial Medal and Lecture από το Βασιλικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (2010), επίτιμο μέλος του Κέντρου Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Έχει διεξαγάγει έρευνα για θρησκευτικά κινήματα, γλώσσα, εργασία και λαϊκή κουλτούρα στη μεταλλευτική περιοχή Σάμπα του Ζαΐρ (1966-7, 1972-4, 1985, 1986). Στη θεωρητική και κριτική δουλειά του πραγματεύτηκε ζητήματα επιστημολογίας και ιστορίας της ανθρωπολογίας. Πιο πρόσφατα έχει ενδιαφερθεί για θέματα που αφορούν τα εικονικά εθνογραφικά αρχεία. Στα βιβλία του συμπεριλαμβάνονται τα εξής: Time and the Other: How Anthropology makes its Object (1983, τρίτη έκδοση 2014), History from Below (1990), Power and Performance (1990), Language and Colonial Power (1986, 1991), Time and the Work of Anthropology (1991), Remembering the Present. Painting and Popular History in Zaire (1996), Moments of Freedom. Anthropology and Popular culture (1998), Out of Our Minds: Reason and Madness in the Exploration of Central Africa (2000) Anthropology with an Attitude. Critical Essays (2001), Memory against Culture. Arguments and Reminders (2007), Ethnography as Commentary. Writing from the Virtual Archive (2008), and Talk about Prayer. An Ethnographic Commentary (2015).
Ο Hendrik Folkerts, Επιμελητής της documenta 14, ήταν επιμελητής των Προγραμμάτων Περφόρμανς, Κινηματογράφου και Λόγου στο Stedelijk Museum στο Άμστερνταμ από το 2010 έως το 2015. Σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, ειδικεύτηκε στη σύγχρονη τέχνη και θεωρία, στις φεμινιστικές πρακτικές και στην περφόρμανς. Από το 2009 ως το 2011, ο Folkerts συντόνισε το Επιμελητικό Πρόγραμμα στο de Appel Arts Centre στο Άμστερνταμ. Τα κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε επιθεωρήσεις και περιοδικά όπως τα Artforum International, South as a State of Mind, Mousse Magazine, The Exhibitionist, Metropolis M, Art & the Public Sphere και σε ποικίλους καταλόγους. Ο Folkerts είναι συνεπιμελητής των The Shadowfiles #3: Curatorial Education (2013), Facing Forward: Art & Theory from a Future Perspective (2014) και της επιθεώρησης Stedelijk Studies #3: The Place of Performance (2015). Τον Οκτώβριο του 2017, θα είναι ο νέος Επιμελητής Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης της Παρακαταθήκης Dittmer.
O Gordon Hookey γεννήθηκε στο Κλονκέρι του Κουίνσλαντ το 1961. Ζει και εργάζεται στο Μπρισμπέιν. Ανήκει στη φυλή Ουαάνγι και τοποθετεί την τέχνη του στο σημείο διεπαφής του πολιτισμού των Αυτοχθόνων με εκείνον των μη Αυτοχθόνων. Επιτίθεται ρητά στο κατεστημένο και καταγγέλλει τους πολιτικούς εκπροσώπους της εποχής μας Το στυλ και η προσέγγισή του διακρίνονται για τον δυναμισμό τους και φημίζονται για την καυστική σάτιρα του πολιτικού σκηνικού στην Αυστραλία, των ηγετών και των υπόλοιπων φορέων του. Το έργο του Hookey συνδυάζει πολύσημες μορφές, εμβληματικά σύμβολα, κείμενο με έντονους χαρακτήρες όπως στα κόμικς και πολύ ζωντανά χρώματα. Μέσω αυτού του ιδιόρρυθμου οπτικού ιδιώματος έχει αναπτύξει ένα μοναδικό και άμεσα αναγνωρίσιμο στιλ. Η προοπτική του Hookey βασίζεται στην αποκλίνουσα ακτιβιστική θέση του – η δουλειά του αμφισβητεί τις ιεραρχίες, πλαγιοκοπώντας το κύρος και την ακεραιότητα της «ελίτ», ενώ εργάζεται προς την κατεύθυνση της στήριξης των περιθωριοποιημένων και καταπιεσμένων. Ο Hookey είναι ιδρυτικό μέλος της κολεκτίβας Αυτοχθόνων proppaNOW με έδρα το Μπρισμπέιν, μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως οι Richard Bell, Vernon Ah Kee και Jennifer Herd.
Ο Ali Moraly είναι βιολιστής, συνθέτης και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Δαμασκό, όπου διδάχθηκε να παίζει βιολί από τον Evgeny Loginov, πρώτα στο Ωδείο Solhi Al-Wadi και μετά στην Ινστιτούτο Μουσικών και Θεατρικών Σπουδών της Δαμασκού. Συνέχισε τις σπουδές του υπό την Claire Bernard και τον Roger Germser στη Λυόν και υπό τον Nachum Erlich στη Hochschule für Musik στην Καρσλρούη. Τώρα ζει στο Μάνχαϊμ.
Η Vivian Ziherl είναι κριτικός και επιμελήτρια από την Αυστραλία, που τώρα ζει και εργάζεται στο Άμστερνταμ. Το 2015 ίδρυσε το πρότζεκτ τέχνης και έρευνας Frontier Imaginaries. Πρωτύτερα συνεργαζόταν με το σχήμα If I Can’t Dance, I Don’t Want to Be Part of Your Revolution, διηύθυνε την επιμελητική πλατφόρμα Landings together με τη Natasha Ginwala, σκηνοθετούσε προγράμματα με περφόρμανς στο Stedelijk Museum μαζί με τον Hendrik Folkerts, και έχει επιμεληθεί επίσης αρκετά βιβλία όπως το Lip Anthology (MacMillan/Kunstverein, 2013). Η Vivian είναι υποψήφια διδάκτωρ επιμελητικών σπουδών στο Monash School of Art Design and Architecture.
