Ένα ειδεχθές έγκλημα πραγματοποιήθηκε στο όνομα του Θεού τη 13η Νοεμβρίου στο Παρίσι. Οι δολοφόνοι είναι κατά πάσα πιθανότητα Γάλλοι ή Βέλγοι πολίτες, οι οποίοι δεν μπορούν να ταυτιστούν με τις εθνικές τους κοινότητες ή με την ανθρωπότητα συνολικά. Αυτό θα έπρεπε να προκαλεί αγανάκτηση, ερωτηματικά και άμεση δράση. Αντ’ αυτών, μας υπόσχονται μια διαρκή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μας υπόσχονται πόλεμο και ακόμα πιο πολλά σύνορα.
Αποφασίστηκε, λοιπόν, ότι το κακό προέρχεται από αλλού, από μια χώρα αντρών με γένια και μαχαίρια ανάμεσα στα δόντια τους. Επειδή αυτή ακριβώς υποτίθεται ότι είναι η χώρα για λογαριασμό της οποίας έδωσαν μάχη οι δολοφόνοι του Παρισιού. Σ’ αυτή τη χώρα, επίσης, οι συνεργοί τους κόβουν τον λαιμό των «απίστων» και καμαρώνουν για τα κατορθώματά τους στο YouTube. Κι αν δεν το πιστεύετε, τίμιοι πολίτες, είναι επειδή η τηλεόρασή σας δεν σας δείχνει την ωμή αλήθεια: Αυτό δήλωσε ένας επιφανής Γάλλος φιλόσοφος στον οποίο έχει απονεμηθεί το βραβείο Bristol des Lumières, καλώντας να μεταδίδονται στην υψηλότερη ζώνη θεαματικότητας της τηλεόρασης οι σκηνές που δείχνουν το κόψιμο λαιμών από τους τζιχαντιστές, για να «κατανοήσουμε επιτέλους την πραγματικότητα».
Αυτή η χώρα με τους γενειοφόρους άντρες, που τυχαίνει να είναι η δική μας χώρα, είναι η «χώρα του κακού» όσο είναι κι η Γαλλία η «χώρα του Διαφωτισμού». Εμείς που την κινηματογραφούμε καθημερινά εδώ και πέντε χρόνια το γνωρίζουμε καλά. Δείτε αυτό τον φαντάρο που κόβει τον λαιμό του εχθρού του (https://vimeo.com/55082448), αυτό τον γενειοφόρο άντρα που είδε να κόβουν τον λαιμό του συνανθρώπου του (https://vimeo.com/140283505) ή τον άλλο γενειοφόρο που έπαψε πια να πιστεύει στην ανθρώπινη δικαιοσύνη (https://vimeo.com/113070561). Εκείνο που φαίνεται να δηλώνουν όλοι αυτοί είναι ότι το κακό δεν είναι περισσότερο αναπόφευκτο εδώ απ’ ό,τι αλλού, ότι το κακό δεν αποτελεί μια κουλτούρα ή μια θρησκεία, αλλά έναν πειρασμό στον οποίο όλοι μπορούμε να ενδώσουμε παρά τη θέλησή μας.
Τι αποτέλεσμα συνεπώς μπορεί να έχει ένα καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, πολέμου και συνόρων; Το κακό δεν εντοπίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή όπου μπορούμε να το «εξουδετερώσουμε», όπως διατείνονται τόσο οι ηγέτες του δημοκρατικού κόσμου, όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Μπασάρ αλ Άσαντ, όσο και οι ίδιοι οι δολοφόνοι που θέλησαν να εξουδετερώσουν τη «διαστροφή» στο Παρίσι. Το κακό μπορεί να εντοπιστεί κυρίως σ’ αυτή ακριβώς τη λογική της εξουδετέρωσης η οποία με τον διαχωρισμό ανάμεσα σε δύο αδιάλλακτους κόσμους, στους οποίους κατοικούμε ΕΜΕΙΣ και ΑΥΤΟΙ αντίστοιχα, στόχο έχει τον κοινό μας κόσμο, τον κόσμο της «Παγκόσμιας» Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και αυτή η λογική του διαχωρισμού αποτελεί πλέον την κυρίαρχη αντίληψη στα παγκόσμια media, προς μεγάλη ικανοποίηση των διαφημιστών που πουλάνε οικιακές συσκευές σε ζώνη υψηλής θεαματικότητας (https://vimeo.com/116944509).
Αντιμέτωποι με τη φωτιά που απειλεί τον κοινό μας κόσμο, στη Συρία και στο Παρίσι, οφείλουμε να ανταποκριθούμε αναζητώντας ένα νέο ιδανικό. Ένα ιδανικό που θα αποτρέψει τα αδέρφια και τα παιδιά μας από τον «αποχωρισμό της κοσμικής ζωής», όπως τα καλεί να κάνουν η ανακοίνωση ανάληψης ευθύνης που δημοσίευσε το Daesh για το έγκλημα του Παρισιού. Ένα ιδανικό μιας κοινής ανθρωπότητας, αλλιώς θα πεθάνουμε όλοι.
—The Abounaddara Collective
ΥΓ. Μια καλή αρχή στην αναζήτηση αυτού του ιδανικού μιας κοινής ανθρωπότητας θα ήταν, επικαλούμενοι την αρχή της αξιοπρέπειας, να απαιτήσουμε από τα παγκόσμια media να σταματήσουν να επιδεικνύουν τα πτώματα των θυμάτων στη Συρία, ακολουθώντας τον διακριτικό τρόπο με τον οποίο έγιναν τα περισσότερα αντίστοιχα ρεπορτάζ για τα θύματα στο Παρίσι.
