Η επιλογή του τίτλου, Matter Form Facture, σηματοδοτεί τη διαρκή ενασχόλησή μου με την υλιστική αισθητική που εξισορροπεί την περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζουν το αντικείμενο τέχνης οι εννοιολογικές, μιντιακές και κειμενικές φόρμες της συγχρονικότητας· γιατί συνδέουν το αντικείμενο με μια ύποπτη εμβληματικότητα· γιατί το αντικείμενο, η επιθυμία και το φετίχ είναι κηλιδωμένα. Το μπρικολάζ, που απέκτησε ποικίλα θεωρητικά και υλιστικά νοήματα από τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1960, ακόμα διατηρεί τον σημαντικό χαρακτήρα του – κυρίως με τα άθλια, υπονομευτικά και παράλογα κατασκευασμένα «μνημεία» του Thomas Hirschhorn. Όμως σίγουρα κάθε «κατασκευή» –εργασία, χειροτέχνημα ή παραγωγή, ακόμα και η σουρεαλιστική αντιστροφή με τη μορφή απόβλητου, απορρίμματος και θραύσματος–, οτιδήποτε δημιουργεί έναν αισθητικό δεσμό ανάμεσα στο αντικείμενο και στο υποκείμενο, θεωρείται ήδη εμπορευματοποιημένο και συνεπώς ακυρωμένο και υπερκαθορισμένο.
Οι προτάσεις μου περί υλικότητας βασίζονται σε συντομευμένες αναφορές σε μια μαρξιστική-υλιστική αισθητική που διαμόρφωσε τον επαναστατικό «φορμαλισμό» στη Σοβιετική Ένωση κατά τη δεκαετία του 1920. Το κύριο επιχείρημά μου εδράζεται στα μέσα του 20ού αιώνα, όταν μια σειρά χώρες κέρδισαν και επεξεργάστηκαν την εμπειρία της πολιτιστικής απελευθέρωσης· όταν η παραγωγική υλικότητα συνέκλινε με την αποαποικιοποιημένη αντίληψη της αισθητικής. Αντλώντας από αυτόχθονες, υποτελείς και τοπικοποιημένους ριζοσπαστισμούς, αυτή η αναδυόμενη αισθητική συνδυάζεται με ιστορικές, για την ακρίβεια ιστορικοποιημένες, αντιφάσεις. Τέτοιες μορφές πολιτικού αγώνα –όπως στα μέσα του 20ού αιώνα στη Βραζιλία– λογαριάζονται σχεδόν άκοπα με τους δυτικούς Κανόνες και συνεπώς δημιουργούν εναλλακτικές διαδρομές για την αβανγκάρντ. Αυτό είναι το θέμα που συζητώ σε σχέση με την πρακτική των καλλιτεχνών υπό τα συμφραζόμενα των δύσκολων συνθηκών σε χώρες «αλλού» στον κόσμο, ειδικά στη σύγχρονη Ινδία.
—Geeta Kapur
Sheela Gowda και Christoph Storz, STOPOVER, 2012, άποψη εγκατάστασης, Kochi-Muziris Biennale, Fort Kochi
H Geeta Kapur είναι κριτικός και επιμελήτρια με έδρα το Δελχί. Τα δοκίμιά της έχουν περιληφθεί σε πολλές ανθολογίες· στα βιβλία της περιλαμβάνονται ενδεικτικά τα εξής: Contemporary Indian Artists (1978), When Was Modernism (2000) και Critic’s Compass: Navigating Practice (υπό έκδοση). Ήταν ιδρύτρια και συντάκτρια της επιθεώρησης Journal of Arts & Ideas, έχει διατελέσει σύμβουλος του Third Text, επίτροπος και σύμβουλος του Marg, μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του ARTMargins. Στα επιμελητικά της πρότζεκτ περιλαμβάνονται τα εξής: Dispossession, Μπιενάλε του Γιοχάνεσμπουργκ (1995)· Bombay/Mumbai, Century City, Tate Modern (συνεπιμελήτρια, 2001)· subTerrain, Haus der Kulturen der Welt στο Βερολίνο (2003)· Aesthetic Bind, Chemould, Βομβάη (2013-14). Ήταν επίσης μέλος της κριτικής επιτροπής της Μπιενάλε της Βενετίας (2005), του Ντακάρ (2006) και της Σάρζα (2007). Ήταν μέλος του Asian Art Council, στο Guggenheim Museum στη Νέα Υόρκη, της συμβουλευτικής επιτροπής του Tate Research Center: Asia and London και του Asia Art Archive στο Χονγκ Κονγκ. Δίνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και μουσεία ανά τον κόσμο και έχει διδάξει ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Institute of Advanced Study, στην πόλη Σίμλα, στο Nehru Memorial Museum and Library στο Δελχί, στο Clare Hall, University of Cambridge, και στο Jawaharlal Nehru University στο Δελχί.
